تحقیقات پزشکی اخیر نشان میدهد که مصرف ماریجوانا میتواند موجب افزایش ضربان قلب، فشار خون و حتی آسیب مستقیم به بافت قلبی شود. این اثرات در طول زمان ممکن است زمینهساز بروز نارسایی قلبی، سکته یا حملات قلبی شوند.
ماریجوانا، که از نظر پزشکی به عنوان کانابیس شناخته میشود، در سالهای اخیر به دلیل قانونی شدن در بسیاری از ایالتهای آمریکا برای استفاده پزشکی و تفریحی، محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. با این حال، با افزایش مصرف، نگرانیها درباره تأثیرات آن بر سلامت، بهویژه سلامت قلب و عروق، افزایش یافته است.
مطالعات اخیر،شواهد جدیدی درباره ارتباط مصرف ماریجوانا با افزایش خطر بیماریهای قلبی-عروقی مانند حمله قلبی، سکته مغزی و نارسایی قلبی ارائه کردهاند. این مقاله به بررسی عوارض مصرف ماریجوانا بر قلب، مکانیسمهای احتمالی و پیامدهای آن برای سلامت عمومی میپردازد
مصرف ماریجوانا و افزایش خطر بیماریهای قلبی-عروقی
بر اساس مطالعات ، مصرف مکرر ماریجوانا، بهویژه از طریق سیگار کشیدن، با افزایش قابلتوجه خطر حمله قلبی و سکته مغزی مرتبط است:
• مصرف روزانه ماریجوانا: احتمال حمله قلبی را ۲۵٪ و احتمال سکته مغزی را ۴۲٪ در مقایسه با افرادی که ماریجوانا مصرف نمیکنند، افزایش میدهد.
• مصرف هفتگی: حتی مصرف کمتر مکرر نیز خطر را افزایش میدهد، با ۳٪ افزایش احتمال حمله قلبی و ۵٪ افزایش احتمال سکته مغزی.
• مطالعه دیگری، نشان داد که مصرف روزانه ماریجوانا خطر ابتلا به نارسایی قلبی را تا ۳۴٪ افزایش میدهد، حتی پس از تنظیم عوامل خطر مانند دیابت نوع ۲، فشار خون بالا، کلسترول بالا و چاقی. این مطالعه، که از دادههای برنامه تحقیقاتی “همه ما” استفاده کرد، شامل ۱۵۶,۹۹۹ نفر بود که به مدت حدود ۴ سال دنبال شدند.
علاوه بر این، مطالعهای دیگر بر روی افراد مسنتر (بالای ۶۵ سال) با عوامل خطر قلبی-عروقی (مانند فشار خون بالا، دیابت نوع ۲ یا کلسترول بالا) نشان داد که کاربران ماریجوانا ۲۰٪ احتمال بیشتری برای تجربه رویدادهای عمده قلبی یا مغزی (مانند حمله قلبی یا سکته مغزی) در طول بستری در بیمارستان دارند. این گروه همچنین نرخ بالاتری از حملات قلبی (۷.۶٪ در مقابل ۶٪ در غیرکاربران) و احتمال بیشتری برای انتقال به سایر امکانات درمانی داشتند.
روشهای مصرف ماریجوانا و تأثیرات آن
حدود ۷۵٪ از شرکتکنندگان در مطالعه ای گزارش دادند که ماریجوانا را عمدتاً از طریق سیگار کشیدن مصرف میکنند، در حالی که ۲۵٪ از روشهای دیگری مانند ویپینگ، خوردن یا نوشیدن استفاده میکردند. سیگار کشیدن ماریجوانا به دلیل آزاد شدن سموم مشابه دود تنباکو، مانند کربوکسیهموگلوبین (مونوکسید کربن) و قیر، نگرانی ویژهای ایجاد میکند. این مواد با بیماریهای عضله قلب، درد قفسه سینه، اختلالات ریتم قلب و سایر شرایط جدی مرتبط هستند. اگرچه روشهای غیراستنشاقی مانند خوردن یا ویپینگ ممکن است برخی از این خطرات را کاهش دهند، اما دادههای کافی برای مقایسه دقیق تأثیرات روشهای مختلف مصرف بر قلب وجود ندارد.
مکانیسمهای احتمالی
هرچند مکانیسمهای دقیق ارتباط ماریجوانا با بیماریهای قلبی هنوز به طور کامل شناخته نشدهاند، چندین عامل ممکن است نقش داشته باشند:
• سموم ناشی از سوختن: سیگار کشیدن ماریجوانا سمومی تولید میکند که مشابه دود تنباکو هستند و میتوانند به عروق خونی و عضله قلب آسیب برسانند.
• گیرندههای اندوکانابینوئید: این گیرندهها، که تتراهیدروکانابینول (THC)، ماده اصلی روانگردان ماریجوانا، را شناسایی میکنند، به طور گسترده در بافتهای قلبی-عروقی وجود دارند. فعال شدن این گیرندهها ممکن است به اختلالات قلبی کمک کند.
• بیماری عروق کرونر: تحلیلهای ثانویه نشان دادهاند که بیماری عروق کرونر میتواند یک مسیر کلیدی باشد که از طریق آن مصرف ماریجوانا به نارسایی قلبی منجر میشود. در یک مطالعه، افزودن بیماری عروق کرونر به تحلیل، خطر نارسایی قلبی را از ۳۴٪ به ۲۷٪ کاهش داد، که نشاندهنده نقش واسطهای این بیماری است.
گروههای در معرض خطر
افراد مسنتر با عوامل خطر قلبی-عروقی مانند فشار خون بالا، دیابت نوع ۲ و کلسترول بالا بهویژه در برابر عوارض قلبی ناشی از مصرف ماریجوانا آسیبپذیر هستند. مطالعهای که از دادههای نمونه ملی بستری ۲۰۱۹ استفاده کرد، نشان داد که این گروه در مقایسه با غیرکاربران، خطر بیشتری برای رویدادهای حاد قلبی و مغزی در طول بستری دارند. این یافتهها بر اهمیت توجه ویژه به این جمعیت در ارزیابی خطرات مرتبط با ماریجوانا تأکید میکنند.
پیامدهای سلامت عمومی
افزایش مصرف ماریجوانا در ایالات متحده، بهویژه پس از قانونی شدن در ۳۸ ایالت برای استفاده پزشکی و ۲۴ ایالت برای استفاده تفریحی، نیاز به آگاهی عمومی و اقدامات پیشگیرانه را برجسته میکند. محققان پیشنهاد میکنند که متخصصان مراقبتهای بهداشتی باید سؤال درباره مصرف ماریجوانا را به عنوان بخشی از معاینات روتین پزشکی، مشابه پرسوجو درباره مصرف تنباکو، در نظر بگیرند. این کار میتواند به شناسایی افراد در معرض خطر و ارائه مشاوره مناسب کمک کند.
پرسیدن از بیماران درباره مصرف کانابیس در طی معاینات پزشکی روتین به ما کمک میکند تا درباره اثرات بلندمدت ماریجوانا بر بدن اطلاعات بیشتری کسب کنیم.همچنین، نتایج این مطالعات باید سیاستگذاران را به بازنگری در مقررات مربوط به مصرف ماریجوانا و آموزش عمومی ترغیب کند.